هرآنچه در مورد هایپرپیگمنتیشن یا لک های پوستی باید بدانید

اختلالات پیگمنتیشن

اختلالات پیگمنتیشن می توانند گسترده باشند و بر روی بسیاری از مناطق پوست تاثیر گذارند، و یا می توانند موضعی بوده و تنها در مناطق خاصی از پوست تاثیر گذارند. تغییرات پیگمنتیشن باعث ایجاد مشکلاتی می شود که به نام های زیر خوانده می شوند:

• دیپیگمنتیشن
• هایپوپیگمنتیشن
• هایپرپیگمنتیشن

دیپیگمنتیشن از دست دادن کامل رنگدانه است. پوست سفید است. دیپیگمنتیشن گسترده در پیسی رخ می دهد.

هایپوپیگمنتیشن مقدار غیرطبیعی کم ملانین است. پوست کمرنگ تر از رنگ طبیعی است.

هایپرپیگمنتیشن گسترده پوست در بیماری آلبینیسم رخ می دهد.

هایپوپیگمنتیشن می تواند ناشی از:

• آسیب قبلی به پوست، مانند تاول، زخم، سوختگی، قرار گرفتن در معرض یک ماده شیمیایی یا عفونت پوستی
• شرایط التهابی پوستی که شفا یافته اند (مانند درماتیت آتوپیک یا پسوریازیس)
• شرایط ارثی نادر

هایپرپیگمنتیشن چیست؟

هایپرپیگمنتیشن معمولا ناشی از مقدار غیرمعمول بالای ملانین است، اما گاهی اوقات از طریق رسوب سایر مواد رنگدانه ای که به طور معمول در پوست وجود ندارد، ایجاد می شود. پوست تیره رنگ تر و گاهی اوقات دارای رنگی متفاوت از حالت طبیعی است. لکه های تیره تری روی پوست دیده می شوند. هایپرپیگمنتیشن ممکن است به دلایل زیر ایجاد شود:

• اختلالاتی که سبب التهاب می شوند: بعد از اینکه فرد التهاب پوست را تجربه کند، مناطق پوستی می توانند تیره شوند.
• داروها : بعضی از داروها، مانند داروهای ضد مالاریا می توانند باعث هایپرپیگمنتیشن شوند.
• قرار گرفتن در معرض نور خورشید : بدن برای محافظت در برابر قرار گرفتن در معرض نور خورشید بیش از حد، ملانین بیشتری تولید می کند.
• ملاسما: لکه های تیره تر پوست می توانند زمانی ایجاد شوند که تغییرات هورمونی رخ می دهد.

هایپرپیگمنتیشن یک بیماری شایع پوستی است. این بیماری روی تمام افراد و همه مدل پوست تاثیر می گذارد.

برخی از اشکال هایپرپیگمنتیشن، از جمله ملاسما و لکه های آفتاب، بیشتر در مناطق پوستی که در معرض آفتاب قرار می گیرند از جمله صورت ، بازو و پاها رخ می دهند.

نوع دیگری از هایپرپیگمنتیشن پس از آسیب یا التهاب پوستی مانند بریدگی، سوختگی، آکنه یا لوپوس ایجاد می شود. این نوع می تواند در هر جایی از بدن رخ دهد.

هایپرپیگمنتیشن در بعضی از مناطق پوست معمولا بی ضرر هستند، اما گاهی اوقات ممکن است بیانگر شرایط پزشکی دیگری باشند.

برای جلوگیری از ایجاد هایپرپیگمنتیشن و یا جلوگیری از دائمی شدن آن:

از قرار گرفتن در معرض آفتاب اجتناب کنید. از کرم ضد آفتاب با SPF 30 و یا بالاتر برای محافظت از پوست و یا جلوگیری از تیره تر شدن هایپرپیگمنتیشن استفاده کنید.

از دستکاری در پوست اجتناب کنید. برای جلوگیری از تشکیل هایپرپیگمنتیشن پس از آسیب دیدگی از دستکاری اسکاب زخم یا آکنه خودداری کنید.

انواع و نشانه ها

در زیر رایج ترین انواع هایپرپیگمنتیشن و علائم آنها بررسی شده است:

لکه های سن

همچنین به نام لکه های کبدی یا لنتیجی ها شناخته می شوند.

علائم: لکه های قهوه ای، برنزه و یا نقاط سیاه که در اثر قرارگیری در معرض نور خورشید روی پوست ظاهر می شوند.

 در کجای بدن ایجاد می شوند؟ معمولا روی صورت و دست و یا در ناحیه های که در معرض نور خورشید قرار گرفته اند.

برای مطالعه مطلب کامل بر روی هایپرپیگمنتیشن کلیک کنید.