بر اساس آمار و ارقامی که در این زمینه ارائه شده است، سن ریزش مو در افراد به صورت میانگین تخمین زده شده است. این آمار نشان می دهد که ریزش مو با افزایش سن بیشتر خواهد شد.
این درصد ها بدین گونه است که در سنین ۲۰ سالگی حدود ۲۰ درصد از موهای مردان دچار ریزش می شود. این درصد در مردانی که در دهه ۳۰ سالگی خود به سر می برند، به میزان ۲۵ درصد است. در سنین ۵۰ سالگی اکثر مردان حدود ۵۰ درصد از موهای خود را از دست می دهند. همچنین با افزایش سن تا ۶۶ سالگی تخمین زده می شود که حدود ۶۶ درصد از موها دچار ریزش خواهند شد.
این آمار برای افرادی است که به آلوپسی آندروژنیک دچار هستند. همچنین میزان ریزش مو برای هر فردی متفاوت است.
شاید تصور کنید که ریزش مو در سنین بالا رخ می دهد و در زمان نوجوانی آن را تجربه نخواهید کرد. باید بگوییم که ریزش مو می تواند از سنین ۱۵ یا ۱۶ سالگی نیز رخ دهد و بروز کند. با توجه به غیر معمول بودن بیماری آلوپسی، ریزش مو در نوجوانان به تدریج شروع می شود و با افزایش سن ادامه خواهد داشت.
از آنجایی که ریزش مو در این سنین بسیار کم اتفاق می افتد و کمتر از ۲۰ درصد از نوجوانان به آن دچار می شوند، شاید شرایط سختی را تجربه کنند.
بدون شک نمی توان نقش مو را در زیبایی نادیده گرفت با این حال افرادی که در این سنین دچار ریزش می شوند، باید در همان مراحل ابتدایی به پزشک متخصص مراجعه کنند و از او برای درمان یا کاهش ریزش مو کمک بگیرند. پزشک می تواند گزینه های درمانی متفاوتی را به بیماران ارائه دهد.
برای بیشتر کسانی که به آلوپسی آندروژنیک مبتلا هستند، در سنین ۲۰ سالگی ریزش مو اتفاق می افتد. این ریزش ها از این سن شروع و با افزایش سن بیشتر خواهد شد. در واقع درصد افرادی که در سن بیست سالگی نشانه هایی از ریزش را در خود مشاهده می کنند، بیش از۲۰ درصد است.
دهه بیست سالگی تاثیر زیادی در زندگی اجتماعی شما دارد. افرادی که در این دوره ریزش مو را مشاهده می کنند، ممکن است نتوانند اعتماد به نفس کافی برای حضور در اجتماع را داشته باشند. با این حال برخی از افراد نیز به طور کامل سر خود را می تراشند و از این مسئله ابایی ندارند.
در صورتی که در این دوره ریزش مو را تجربه کردید، سریعاً برای درمان آن اقدام کنید. درمان های متفاوتی می تواند به شما از جانب پزشک پیشنهاد شود. در صورتی که این درمان ها را به درستی انجام دهید، ممکن است از ریزش موی شما کاسته شود.
در سی سالگی به احتمال زیاد و بر اساس آماری که در این زمینه منتشر شده است، ۲۵ درصد احتمال مبتلا شدن به طاسی کامل افزایش پیدا می کند. این احتمال در سن ۵۰ سالگی بیشتر می شود و حدود ۵۰ درصد از مردانی که به آلوپسی آندروژنیک مبتلا هستند، تا ۵۰ سالگی دچار ریزش مو شدید و در نتیجه طاسی می شوند.
در سن ۶۰ سالگی ۶۶ درصد یا دو سوم مردان به طور کامل طاس بوده و یا موهای خود را از دست می دهند. همانطور که گفته شد ریزش مو با افزایش سن بیشتر می شود. با این حال پذیرش این امر هنوز هم برای برخی از مردان بسیار سخت است.
برای مطالعه مطلب کامل بر روی ریزش مو کلیک کنید.
این بیماری پوستی سبب می شود تا سیستم ایمنی افراد تحت تاثیر قرار گیرد و سلول های پوستی را تغییر دهد. در اثر این تغییرات در پوست سر لکه های قرمز، پوسته پوسته شدن و پلاک های نقره ای ایجاد می شود.
در صورتی که به این بیماری مبتلا شدید و آن را در پوست سر خود مشاهده کردید باید بدانید که این بیماری ممکن است در سطح خفیفی ظاهر شود که شامل پوسته پوسته شدن پوست سر است. در موارد شدید نیز ممکن است پلاک های ضخیم ایجاد گردد. همچنین ممکن است این بیماری را در نواحی از پوست سر یا در کل آن مشاهده کنید.
پسوریازیس به دلیل ایجاد التهاب در پوست سر می تواند منجر به ریزش موقت موها شود. این امر نیز به دلیل خاراندن پوست سر ایجاد می شود و باید دانست درمان با استفاده از روش های متنوع نیز در ریزش مو تاثیر گذار است. از آنجایی که ریزش مو در این بیماری به صورت موقت اتفاق می افتد، نگران عدم رشد مجدد موهای خود نباشید.
برای اینکه از خارش های ایجاد شده جلوگیری کنید، نکات زیر را انجام دهید.
برای درمان این بیماری کافی است تا با پزشک خود مشورت کرده و در سبک زندگی خود تغییرات اساسی را ایجاد کنید.
برای درمان این عارضه روش های متفاوتی پیشنهاد می شود. برای اینکه بتوانید بهترین درمان را برای این بیماری انجام دهید، در ابتدا با متخصص پوست در این زمینه گفتگو های لازم را داشته باشید. این امر می تواند به شما در ایجاد برنامه درمانی مناسب کمک شایانی کند. در ادامه شما را با درمان های متفاوت این بیماری آشنا می کنیم.
برای مطالعه مطلب کامل بر روی ریزش مو کلیک کنید.
داروهایی که در شیمی درمانی مورد استفاده می شود، به حدی قدرتمند هستند که سلول های بدخیم و سرطانی را هدف قرار می دهند. این داروها به سلول های در حال رشد بدن نیز حمله می کنند. یکی از این سلول ها در ریشه موها قرار دارد. به همین دلیل ریزش مو در اثر شیمی درمانی ایجاد می شود.
این ریزش ها در کل بدن ایجاد می شوند. به همین ترتیب موهای بدن از جمله سر، ابرو، مژه، زیر بغل و سایر نقاط بدن دچار ریزش می شوند. برخی از داروهایی که در شیمی درمانی مورد استفاده قرار می گیرد در دوز های متفاوت ممکن است طاسی کامل را در سر ایجاد کنند. به همین دلیل در ابتدا در مورد داروهای مصرفی خود با پزشک یا تیم مراقبت های ویژه صحبت کنید. این افراد می توانند شما را از عوارض و اثرات این داروها آگاه کنند.
بیشتر افرادی که دچار ریزش مو در اثر شیمی درمانی می شوند به طور موقت موهای خود را از دست می دهند و بعد از پایان درمان از سه تا شش ماه بعد مجدداً موهای آنها رشد خواهد کرد. گرچه ممکن است بافت و رنگ موهای رشد کرده با موهای قبلی آنها تفاوت داشته باشد.
افراد مبتلا به سرطان بعد از دو تا چهار هفته از شروع شیمی درمانی، ریزش در موهای خود را مشاهده خواهند کرد. این ریزش ها ممکن است به تدریج و به صورت توده های انبوه ایجاد شود. به گونه ای که هنگام شانه کردن و خوابیدن روی بالش شاهد ریزش بسیار زیادی از موهای خود خواهند بود.
در طول درمان و تا چند هفته بعد از آن ریزش در موها ادامه خواهد داشت. با توجه به درمان و دوز های مصرفی داروهای شیمی درمانی، ریزش در هر فرد می تواند متفاوت باشد. در این مدت زمان ممکن است، موها نازک شوند یا به کلی از بین بروند. به همین دلیل نمی توان به طور قطع ریزش مو در اثر شیمی درمانی را در هر فردی یکسان توصیف کرد.
کسانی که به سرطان مبتلا هستند از ریزش مو در اثر شیمی درمانی به عنوان عارضه جانبی نگران کننده یاد می کنند. زیرا زمانی که خود را در آینه نگاه می کنند با تغییرات ظاهری، به یاد بیماری خود می افتند و ممکن است روحیه آنها به شدت تحت تاثیر منفی قرار گیرد.
همانطور که گفته شد شیمی درمانی حاوی داروهای شیمیایی موثری است که سبب ریزش مو در افراد می شود. این داروها برای درمان سرطان بسیار مناسب هستند. به همین دلیل به عنوان درمانی موثر مورد استفاده قرار می گیرند. متاسفانه ریزش مو در اثر شیمی درمانی عارضه ای است که نمی توان از آن اجتناب کرد با این حال نگرانی در مورد رشد مجدد موها بعد از این درمان وجود ندارد. زیرا تا چندین هفته بعد از شیمی درمانی، موها به طور کامل بهبود پیدا می کنند و رشد مجدداً خود را از سر می گیرند.
با این حال با رشد مجدد موها ممکن است بافت و رنگ آنها با قبل تفاوت داشته باشد. به همین دلیل مراقبت بیشتری لازم است. به عنوان نمونه ممکن است موها به رنگ خاکستری رشد کنند. جای هیچ گونه نگرانی نیست زیرا این امر با بازگشت عملکرد طبیعی سلول های سازنده رنگدانه در موها به رنگ اولیه بازخواهد گشت.
در واقع درمانی وجود ندارد که ضمانت کند که از ریزش مو در اثر شیمی درمانی جلوگیری خواهد کرد ولی با به کارگیری بعضی راهکارها می توان تا حدودی این عارضه را کنترل کرد. در ادامه روش هایی را مورد بررسی قرار می دهیم که می تواند به افرادی که دچار این عارضه هستند کمک کند تا از اعتماد به نفس بالاتری برخوردار شوند.
برای مطالعه مطلب کامل بر روی ریزش مو کلیک کنید.
نازک شدن مو به کاهش قطر جزئی تا متوسط مو گفته می شود. بر خلاف ریزش مو، نازک شدن مو لزوماً باعث کچلی و طاسی سر نمی شود. اما با این وجود باعث کم پشت شدن آن ها می شود. نازک شدن مو به تدریج اتفاق می افتد. به همین دلیل شما باید دقت و زمان زیادی را برای مشخص کردن علل و کشف بهترین اقدامات درمانی اختصاص دهید.
این بیماری ممکن است در اثر عادات فرد در سبک زندگی، ژنتیک یا هر دو ایجاد شود. همچنین برخی از شرایط پزشکی نیز می تواند منجر به نازک شدن موها شود.
طبق آکادمی پوست آمریکا (AAD)، از دست دادن ۵۰ تا ۱۰۰ مو در روز طبیعی است. بیشتر از این مقدار نرمال نبوده و نشان دهنده مشکل است.
عادات فرد در زندگی هر فرد نقش اساسی در ریزش مو و همچنین نازک شدن آن دارد. برخی از آنها را در ادامه اشاره می کنیم.
آهن، اسید فولیک و سایر مواد معدنی جزء موادی است که باعث رشد طبیعی موها می شوند. بنابراین هرگونه کمبود از این نظر، موجب نازک شدن مو می شود.
در بیشتر موارد شوره سر به طور مستقیم باعث ریزش مو نمی شود. با این حال خارش ناشی از آن می تواند موجب ایجاد خراش شود. با ایجاد خراش فولیکول های مو آسیب می بینند، در نتیجه باعث نازک شدن مو می شود. علاوه بر این شوره سر، ریزش مو را در افرادی که مستعد طاسی هستند، افزایش می دهد.
رفع خارش ناشی از شوره سر باعث می شود که شما از فولیکول های موی خود در برابر آسیب حفاظت کنید و مانع ریزش و نازک شدن موی خود شوید. بنابراین برای جلوگیری از این مشکل در ابتدا باید دلایل شوره موی سر خود شناسایی کرده و راه حلی برای این مشکل برگزینید.
در واقع عوامل مختلفی می تواند باعث بروز شوره سر شود اگر بخواهیم به این عوامل بررسی کنیم، می توانیم به عادات شستشوی مو و شرایط پوست اشاره نماییم. اگر به دلایل شوره موی خود اطمینان ندارید می توانید با پزشک مربوطه مشورت کرده و راهنمایی بگیرید. او می تواند به پوست سر شما نگاهی بیندازد و در مورد کم یا زیاد بودن دفعات شستشوی موی شما قضاوت کند.
این فاکتور موجب بروز پوسته های کوچکی می شود که معمولاً با التهاب یا قرمزی همراه نیستند.
این حالت باعث ایجاد برجستگی هایی که عمدتاً قرمز، پوسته پوسته و روغنی می شود. پوسته های حاصل از پوست می توانند به رنگ زرد یا سفید باشند و باعث ریزش مو شوند.
مالاسزیا (Malassezia) قارچی است که در پوست بیشتر افراد یافت می شود و بیماریزا نیست. با این حال گاهی اوقات می تواند پوست سر شما را تحریک کرده و باعث رشد سلول های اضافی پوست شود. زمانی که این سلول های پوستی می میرند موجب ایجاد شوره سر می شوند
برای مطالعه مطلب کامل بر روی ریزش مو کلیک کنید.
در کاشت مو به روش DHI ، پیوندهای برداشت شده به طور جداگانه از ناحیه گردن با استفاده از روش FUE ، استخراج شده و داخل ایمپلنت قرار می گیرد. متخصص به کمک قلم های آماده شده ، در چند ثانیه هم کانال را باز می کند وهم ریشه مو را در کانال قرار می دهد.
مرحله آماده سازی برای پیوند مو DHI همانند آماده سازی برای کاشت موی استاندارد است. پس از انجام مشاوره آنالیز مو و برنامه ریزی برای کاشت مو برای بیمار انجام می شود. سپس آزمایش خون انجام می شود تا مشخص شود آیا بیمار برای عمل مناسب است یا خیر. بیماری که از نظر سلامتی شرایط مطلوبی دارد پس از تراشیدن مو به اتاق عمل منتقل می شود.
در عمل کاشت مو به روش DHI از بی حسی موضعی استفاده می شود. بی حسی موضعی نوعی بیهوشی است که فقط در قسمتی که عملیات انجام می شود تاثیر می گذارد. بی حسی موضعی برای کاشت مو توسط متخصص بیهوشی انجام می شود. مدت زمان بی حسی موضعی تقریباً ۳-۴ دقیقه است. در این فرایند ، منطقه اهدا کننده موردنظر برای درمان با مایعات ضد عفونی کننده تمیز می شود و داروهای بی حسی از طریق یک سوزن تزریقی ریز به منطقه اعمال می شود.
مرحله دوم کاشت مو DHI برداشت پیوند ازقسمت اهدا کننده است. در این مرحله از روش FUE برای برداشت پیوند استفاده می شود. ابتدا ریشه های مو در پس سر بیمار با کمک دستگاه میکروموتور شل می شوند. میکروموتور بدون آسیب رساندن به فولیکول های مو اجازه می دهد تا فولیکول مو برداشته شود. فولیکول های شل شده مو یکی یکی با ابزاری به نام پنس برداشته می شوند.
آماده سازی گرافت در روش DHI با روش های استاندارد کاشت مو متفاوت است. در عملیات کاشت مو DHI ، پیوندها باید قبل ازکاشت به شکل دقیقی در ایمپلنت ها قرار داده شوند. فولیکول های مو که از ناحیه پشت سر برداشت شده داخل ظروف شیشه ای پتری قرار می گیرند، به آرامی از بافت جدا می شوند و به کمک پنس یک به یک داخل قلم ها قرار می گیرند. برای کاشت مو DHI ، ۲۰-۳۰ ، گاهی اوقات ۱۰۰ قلم ایمپلنت به طور متناوب استفاده می شود.
برای مطالعه مطلب کامل بر روی ریزش مو کلیک کنید.